با توجه به ارزش تغذیه ای و اقتصادی پنیر و اهمیت روزافزون ارتقا ویژگیهای حسی این فرآورده مهم لبنی، بررسی ترکیبات مولد عطر و طعم و عوامل موثر درتشکیل آنها کاملا ضروری می نماید. لذا به عنوان بخشی از مطالعه تغییرات بیوشیمیایی پنیر سفید آب نمکی- ایرانی طی فرآیند رسیدن، از روش گاز کروماتوگرافی- طیف سنجی جرمی (GC-MS) جهت شناسایی ترکیبات مولد عطر و طعم استفاده گردید. مواد فرار پنیر سفید آب نمکی چهل و پنج روزه به روش Likens-Nickerson (SDE) استخراج گردید. عصاره های استخراجی با تزریق یک میکرولیتر از کنسانتره آماده شده به دستگاه گاز کروماتوگرافی GC-8060 متصل شده به طیف سنج Trio-1000 تجزیه گردیدند. شناسایی ترکیبات فرار نیز براساس مقایسه طیف ها با کتابخانه NIST صورت گرفت. تعیین مقدار کمی ترکیبات فرار با برقراری تناسب بین شدت هر پیک و شدت پیک استاندارد داخلی محاسبه و برحسب نانوگرم به ازا هر گرم پنیر ارایه شده است. آنالیز و شناسایی ترکیبات جداسازی شده نشان داد که عمده مواد فرار پنیر مورد آزمون از انواع کتونها، اسیدها، لاکتونها، آلدئیدها، دی متیل دی سولفید و تری متیل دی سولفید تشکیل شده است.

سابقه و هدف: با توجه به کاربرد گسترده سموم دفع آفات نباتی در کشاورزی و افزایش نگرانی های مربوط به مخاطرات آفت کش ها، در این تحقیق میزان باقی مانده انواع سموم آفت کش به روش کروماتوگرافی گازی - طیف سنجی جرمی در تعدادی ملون ارزیابی شد.مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر، 75 نمونه ملون جمع آوری شده از میادین تره بار تهران جهت آنالیز هم زمان جهت پایش هم زمان انواعی از آفت کش های پرمصرف در ملون ها توسط دستگاه GC/MS در دو مد اسکن و (Selected Ion Monitoring) SIM مورد آنالیز قرار گرفتند.یافته ها: از 75 نمونه بررسی شده، 8 درصد دارای انواع باقی مانده سموم شامل آفت کش پیریمیکارب در سطح0.007mg/g ، آفت کش دی متوآت در سطح 0.03mg/g، آفت کش متالاکسیل در سطح 0.015mg/g، آفت کش آلفا اندوسولفان در سطح 0.012mg/g و پرمترین در سطح 0.008mg/g بودند که همگی آلودگی کم تر از حدود مجاز مقرر شده توسط Codex و آمریکا داشتند (p<0.05).استنتاج: از آن جایی که در ایران حدود مجاز آفت کش ها در ملون تعیین نشده است، لذا نتایج این تحقیق می تواند در تعیین حدود مجاز آفت کش ها مورد استفاده مراجع ذی صلاح و متولی امر قانون گذاری آفت کش ها قرار گیرد.

در این پژوهش، ترکیبات شیمیایی موجود در مواد استخراجی ساقه سه رقم مختلف برنج هاشمی، امراللهی و ندا در شالیزارهای استان مازندران با استفاده از کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های برنج بر اساس استاندارد TAPPI به آرد تبدیل شده و از روش سوکسله و با استفاده از حلال استن جهت تعیین مواد استخراجی استفاده گردید. ترکیبات شیمیایی موجود در مواد استخراجی توسط روش کروماتوگرافی گازی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 8 ترکیب برای رقم های امرالهی و هاشمی و 14 ترکیب برای رقم ندا شناسایی شد که فراوان ترین مقدار ترکیبات شیمیایی موجود در مواد استخراجی ساقه برنج با رقم های امرالهی، هاشمی و ندا به ترتیب مربوط به ان-بوتیل فرمامید، 4-هیدروکسی-4-متیل-2-پنتانون و 2-پنتانون است. سه ترکیب بنزن، تتراد کان و 1-2 بنزن دی کربوکسیلک اسید ترکیبات مشترک در ساقه سه رقم برنج مورد مطالعه بود. به طوری که مقدار سه ترکیب اخیر در رقم هاشمی نسبت به سایر ارقام بیشتر بود. علاوه بر سه ترکیب یاد شده، ترکیب 4-هیدروکسی-4-متیل-2-پنتانون در رقم های امراللهی و هاشمی مشترک بوده که درصد این ترکیب در رقم هاشمی بیشتر از رقم امراللهی است. همچنین دو ترکیب اسید استیک و ان-هگزادکانوئیک در ارقام هاشمی و ندا مشترک است. ترکیب مشترک در مواد استخراجی ساقه برنج با ارقام امراللهی و ندا وجود نداشته است.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

چوب گونه اقاقیا یکی از چوب های بسیار با دوام به شمار می رود، به طوری که درخت آن به صورت پراکنده به عنوان یکی از گونه های دست کاشت در اکثر نقاط کشور به خصوص در نواحی نیمه خشک و خشک (کرج) به منظور ایجاد فضای سبز و تثبیت نیتروژن خاک کاشته شده است. مواد استخراجی این گونه با استفاده از حلال اتانول و به روش خیساندن در حلال در مدت زمان 15 روز انجام شد. میانگین درصد مواد استخراجی اتانولی چوب درون اقاقیا 16.6 درصد تعیین گردید. شناسایی ترکیبات شیمیایی در نمونه های استخراج شده با استفاده از دستگاه GC/MS صورت گرفت. در مجموع 15 ترکیب شناسایی شد که با درصدهای متفاوتی در چوب درون وجود دارند. فراوان ترین ترکیب موجود در عصاره اتانولی چوب درون اقاقیا (23S)- اتیل کولست-5- ای ان- 3.بتا- ال از دسته استرول ها و نوعی از ایزومر سیتوسترول بوده که به میزان 18.33 درصد مشاهده شد. مهمترین اسیدهای چرب اشباع شده و اشباع نشده شناسایی شده در چوب درون این گونه به ترتیب شامل هگزا دکانوییک اسید (0.31 درصد) و 9، 12- اکتا دکا دی-انوییک اسید (Z، Z)- (0.47 درصد) است. استرول های مهم دیگر شناسایی شده در چوب درون این گونه که در بیشتر گونه های گیاهی وجود دارد، استیگماسترول (13.75 درصد) و کامپسترول (3.53 درصد) بود.

زمینه و هدف: کلروبنزن ماده ای شیمیای است که در تولید حشره کش ها، علف کش ها و همچنین تولید لاستیک استفاده می شود و باعث عوارض نرولوژیکی و اثر بر مجاری تنفسی می گردد. در این پژوهش با استفاده از روش میکرواستخراج فاز جامد (SPME) مقدار کلروبنزن در هوای محیط کار نمونه برداری و شرایط بهینه تجزیه با گازکروماتوگرافی-طیف بین جرمی تعیین گردید.روش بررسی: نمونه برداری از غلظت های مشخص کلروبنزن در یک سیستم تولید اتمسفر دینامیک با روش میکرواستخراج فاز جامد انجام گرفت. پس از انتخاب نوع فیبرهای لازم، دما و زمان بازیافت بهینه در بخش تزریق تعیین شد و نتایج بدست آمده از SPME با روش شماره 1003، انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت حرفه ای مقایسه گردید. به منظور تجزیه نمونه های تهیه شده از کلروبنزن با روش میکرواستخراج فاز جامد (SPME)، از دستگاه گازکروماتوگرافی-طیف بین جرمی (GC-MS) استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد فیبر CAR/PDMS از قابلیت جذب بیشتری در مقایسه با سایر فیبرها برخوردار است. شرایط دمایی واجذب در بخش تزریق دستگاه آنالیز در سه حالت دمایی 200 تا 280 بررسی گردید و تفاوتی در مقدار استخراج کلروبنزن در این شرایط وجود نداشت (p>0.05). زمان تعادل برای حالت SPME خارج از سرپوش، 30 دقیقه و برای شرایط داخل سرپوش زمان رسیدن به تعادل تا چندین ساعت ادامه یافت. تفاوت معناداری در نرخ نمونه برداری در دماها و سرعت های تعیین شده در این مطالعه وجود نداشت (p>0.05). هرچند افزایش رطوبت نسبی باعث کاهش نرخ نمونه برداری در دامنه مورد بررسی گردید (p>0.05)..نتیجه گیری: در این پژوهش مشخص گردید که روش SPME در سوزن میتواند به عنوان جایگزین مناسبی برای روش معمول NIOSH برای تعیین کلروبنزن در هوا مورد استفاده قرار گیرد. با استفاده از فیبر SPME به صورت در سرپوش میتوان میانگین مواجهه وزنی-زمانی (TWA) در هوای محیط کار را به روش پسیو تعیین نمود.

گونه چوبی راش (Fagus Orientalis) متعلق به تیره درختان خزان کننده و پهن برگ یکی از مهمترین گونه های چوبی صنعتی در ایران بوده که به طبقه گونه های چوبی بی دوام تعلق دارد. به منظور ارزیابی نقش مواد استخراجی بر دوام اندک این گونه چوبی در برابر قارچ مولد پوسیدگی سفید رنگین کمان (Trametes Versicolor)، استخراج مواد از نمونه های چوبی با ابعاد 2×2×2سانتی متر توسط ترکیبی از حلال های آلی نظیر n - هگزان/اتانول (1:1)، اتانول، کلروفرم، دی اتیل اتر و آب به روش سوکسله طبق استانداردهای TAPPI T204 om- 88 وASTM 1107- 96  انجام شد. میانگین درصد مواد استخراجی کلروفرمی چوب راش برابر 5.97 درصد تعیین گردید. نتایج حاصل از کاهش وزن نمونه ها بعد از 14 هفته نشان داد که تاثیر عصاره کلروفرم بر دوام نمونه ها در برابر قارچ مولد پوسیدگی چوب بیشتر بوده و کاهش وزن نمونه ها ( 30.38درصد) نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. ترکیب های فنولی و چربی دوست موجود در مواد استخراجی کلروفرمی این گونه چوبی در پایان توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی- طیف سنجی جرمی (GC/MS) شناسایی شدند. 28 ترکیب در مجموع با درصدهای متفاوت در عصاره کلروفرمی چوب راش شناسایی گردید که فراوان ترین آنها اسید هگزا دکانوییک، تری متیل سایلیل استر (13.28 درصد)، ترانس- کاریوفیلن (12.88 درصد)، تری متیل سایلیل 3، 5- دی متوکسی- 4- (تری متیل سایلیل اکسی) بنزوات (11.69 درصد)، ایکوزان ( 6.96درصد) و هگزادکان (6.79 درصد) بودند. همچنین از ترکیب های فنولی (سزکوئی ترپن ها) با فعالیت ضد قارچی، ضد باکتری و لارو کشی، ترانس- کاریوفیلن (12.88 درصد)، بتا- سلینن (3.10درصد)، بتا- بیسابولن ( 3.01درصد)، آلفا- سلینن (2.19 درصد)، آلفا- کاریوفیلن (1.85 درصد)، کاریوفیلن اکسید (1.54 درصد)، آلفا- کوپائن (0.92 درصد)، دلتا- کادینن (0.85 درصد)، بتا- المن (0.77 درصد) و ایزواگونول (0.19 درصد) مورد شناسایی قرار گرفتند.

چوب گونه اقاقیا از دوام بیولوژیکی بسیار زیادی برخوردار است، به طوری که درخت آن به صورت پراکنده به عنوان یکی از گونه های دست کاشت در بیشتر نقاط کشور بخصوص در نواحی نیمه خشک و خشک به منظور تثبیت نیتروژن خاک کاشته شده است. استخراج مواداستخراجی این گونه با استفاده از حلال هگزان، به روش خیساندن در حلال و در مدت زمان 15 روز انجام شد. میانگین درصد مواداستخراجی هگزانی چوب درون اقاقیا 8.4 درصد تعیین گردید. شناسایی ترکیب های شیمیایی در نمونه های استخراج شده با استفاده از دستگاه GC/MS انجام شد. در مجموع 25 ترکیب شناسایی شد که با درصدهای متفاوتی فقط در چوب درون وجود دارند. فراوانترین ترکیب موجود در عصاره هگزانی چوب درون اقاقیا، هگزا دکانوییک اسید، به صورت مشتق تری متیل سایلیل استر، به میزان 13.39 درصد بوده که از دسته اسیدهای چرب اشباع شده است. مهمترین اسیدهای چرب اشباع نشده شناسایی شده در چوب درون این گونه شامل 9، 12- اکتا دکا دی انوییک اسید (Z، Z)- (10.10 درصد) می باشد.از فراوان ترین آلکان های شناسایی شده در چوب درون این گونه، تترادکان (6.88 درصد) و هگزادکان (6.15)، بود. همچنین اسکوالن به عنوان یکی از روغن های هیدروکربنی به میزان 1.17 درصد شناسایی شده است که در صنعت سرم سازی برای از بین بردن بیماریهای ویروسی حیوانات از آن استفاده شد.